PRÆFATIO I DE DEFUNCTIS

De spe resurrectionis in Christo

78. Sequens præfatio dicitur in Missis defunctorum.

V. Dóminus vobíscum.

R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.

R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.

R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

per Christum Dóminum nostrum.

In quo nobis spes beátæ resurrectiónis effúlsit,

ut, quos contrístat certa moriéndi condício,

eósdem consolétur futúræ immortalitátis promíssio.

Tuis enim fidélibus, Dómine, vita mutátur, non tóllitur,

et, dissolúta terréstris huius incolátus domo,

ætérna in cælis habitátio comparátur.

Et ídeo cum Angelis et Archángelis,

cum Thronis et Dominatiónibus,

cumque omni milítia cæléstis exércitus,

hymnum glóriæ tuæ cánimus,

sine fine dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedictus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.